BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

miércoles, 28 de mayo de 2008

Vicky con Lucas

La verdad es que, el frío no llegó solo a Buenos Aires, aprovechó y repentinamente se filtró en mi historia y en mis pensamientos y contaminó de invierno mis sentimientos.

Lucas está lejos y esa distancia no nos separa tanto como la separación que existe entre nuestras vidas. Es eso lo que nos aleja y no permite que nos juntemos en algún momento, en algún lugar, ni siquiera en algún pensamiento compartido.
Específicamente son las vidas tan diferentes que lleva cada uno de nosotros que hace que no estemos juntos, que pensemos distinto, que queramos otras cosas, que valoremos otras experiencias, que ideemos otros objetivos… que no nos pensemos… que no respondamos un mail.

Porque no respondí su último mail y pasó mucho tiempo y no tuve ganas de respondérselo y sin embargo Lucas me escribió un mail tan sincero que me sorprendió; me hizo caer de cabeza, como desde un trampolín y sin un paracaídas al suelo frío. Me levanté pero me di cuenta que no había soga ni escalera, ni nadie que pudiera “hacerme pie” para volver a esa nube de ideas, a esa película armada que tenía antes de leer las pocas palabras que me escribió Lucas. Volver y quedarme contenta con una realidad paralela, esperando, creando sentimientos para ser manifestados en algún momento.

Cuando miré alrededor, vi mi cara reflejada en ningún espejo, estaba reflejada en el asfalto, en la madera, en el vidrio, en el agua, en las paredes, en la tierra, en las piedras, en los obstáculos. Mi cara deformada, llena de bronca y pena.

Todo lo que viví y compartí, todo lo que escribí, lo que conté; todo eso sigue ahí y va a seguir hasta que logre entender que somos dos individuos con mucho aire entre nosotros, mucha vida, muchos años por vivir, mucha abstracción y mucha dificultad para comunicarse.

Yo pienso esto de Lucas y él no lo sabe y por el momento no lo va a saber porque no lo va a entender aún…

Jag tänker på Lucas en dag.Han går inte utan han flyger.
Hans börjar sin resa när han sover.
Han har vingar, honungs vingar, samma färg som sitt hår.
Lucas tänker att han drömmer. Där är han en fri ande, som jag gillar.
Han flyger över hav och han besöker länder i alla dess färger.
I morgon, är han i ett främmande land fyllt med snö.
Där äter han middag med en okänd.Den okända har svart hår och talar ett okänt språk, som Lucas inte förstår, men Lucas bara ler och svarar: hej då! eller chau!
På kvällen köper han en liten present i vart ställe han besöker.
Han köper färger, en himmel, musik, och en Che Guevara teckning.
När han skriver blir hans ord mina: titta! jag finns överallt men tänker bara på Lucas i Argentina?
Tre språk och svårt att kommunicera.
Ibland tänker jag att han bara är en del av min fantasi.
Jag kan inte höra Lucas, jag kan inte.

Yo pienso en un día en la vida de Lucas
El no anda, él vuela, él comienza su viaje cuando duerme.
El tiene alas, alas de miel igual que su cabello de miel.
Lucas piensa y sueña. El es un espíritu libre y a mí eso me encanta.
El es mar y conoce países de todos los colores.
En la mañana él está en un lugar lleno de nieve y después almuerza con algunas personas desconocidas.
Ellas tienen cabello oscuro y hablan un idioma desconocido pero Lucas sonríe todo el tiempo y dice: hej då! o chau!
Antes de que se haga de noche él compra un pequeño regalo en cada lugar que él visita.
El compra colores, compra cielo y música con un dibujo del Che Guevara.
Cuando él me escribe, sus palabras me dicen: Mirame! Yo estoy en todos lados.
Pero Lucas, ¿piensa en Argentina?
Tres idiomas y es tan difícil comunicarse.
De vez en cuando yo pienso que él sólo forma parte de mi imaginación.
Yo no lo escucho a Lucas, no puedo oírlo.

I think about a day in Lucas life.
He doesn´t go, he flies. He starts his trip when he sleeps.
He has wings, honey wings like his honey hair.
Lucas thinks and dreams. He is a free spirit and I like that.
He is sea and he knows lands from all colors.
In the morning he is in a place full of snow and then he has lunch with some unknown people. They speak an unknown language but Lucas smiles all the time and he says: hej då! or chau!
Before night he buys a little present in everyplace he visits.
He buys colors, he buys sky and music with a Che Guevara drawing.
When he writes me, his words say: Look at me! I´m everywhere.
But does Lucas think in Argentina?
Three languages and at the same time it´s so hard to communicate. Sometimes I think that he is just part of my imagination.
I don´t hear Lucas, I can´t do it.




8 marcianos dijeron:

Opinologa autorizada dijo...

Nunca es triste la verdad, lo que no tiene es remedio.

Lo que escribiste me hizo pensar en esa frase de Serrat.

Anónimo dijo...

hola, como andas? a mi tambien me confundiste con lo del cambio de sobrenombre!!! que linda salis en la foto! se ven muy bien junots (lucas y vos).... espero que puedas estar un poquito mejor... es dificil, mas en invierno, pero bueno, hay que intentarlo... Beso grande!

Flor dijo...

Hey Flicka! Vicky, te llamás como mi hermana!!!
Los textos son creación tuya? si es así, guau!!! encima en 3 idiomas!

Me encantó, qué lindas esas sorpresas!!! te dan una sensación de felicidad y plenitud que dificilmente puedas comparar con algo.

te mando un beso grande!!

Anónimo dijo...

Perdón por el offtopic no, pero, leí por ahí que participaste en la producción del documental del link -> http://www.bahardcorepunk.com.ar

De ser así, no sabés que pasó que no hay novedades? No puedo ubicar a nadie, no se cuando sale, donde conseguirlo, etc. Ademas si todavía no salió, tengo algo de material, que por ahi sirve.

Saludos, y gracias!
Guillermo

Vicky dijo...

Hola GUillermo, todo bien, no hay drama. Si, participe, hace bastante ya de esto, mas de un año seguro y la verdad que no supe mas sobre el documental, pero si te interesa contactarte con los realizadores, visita la pagina www.trebolfilms.com.ar

o pasame tu mail y se lo paso a ellos.

Saludo! Vicky

Flor dijo...

Vicky! qué pasó??!!


Estás bien? Escribí así sabemos que estás viva!!

El documental del que habla Guillermo está muy bien, vi las imágenes y los backs. No sé quién es, por las dudas. jajaja!!


saludos!!

Flor dijo...

Hola vicky, sólo estaba de pasada a ver si había alguna novedad por aquí!

ojalá estés super bien!

te mando un beso!!

Anónimo dijo...

Okas, mil gracias!! voy a ver si ubico a alguien en trebolfilms, sino te paso el mail.

Gracias nuevamente,
Saludos!
Guillermo